Kinderen met beperkingen in een Syrisch vluchtelingenkamp

Sinds 2013 beheert het Holy Land Institute for the Deaf (HLID) een centrum voor kinderen met een beperking in het Za’atari vluchtelingenkamp op de grens van Syrië en Jordanië. Kinderen met een beperking behoren tot de meest kwetsbaren in het kamp. Sinds het werk begon zijn in het centrum meer den 3000 kinderen, evenals jonge en oudere mensen met gehoor-, zicht- en geestelijke beperkingen, geholpen. Elke dag komen er 75 kinderen naar het centrum voor hulp met hun hoorapparaten, therapie, les en soms alleen maar voor steun en vriendschap van de HLID-staf en de 14 vrijwilligers van het centrum.

Ibrahim van 6 concentreert zich op zijn vingers. Hij doet de docent na die hem voordoet hoe hij met zijn handen woorden kan maken als deel van zijn les in gebarentaal. 

Veel van de vrijwilligers wonen in het kamp en kunnen hun vaardigheden als docent in Syrië hier inzetten.

Feiten en cijfers:

• Het centrum bestaat uit 9 stacaravans;
• Er komen dagelijks 75 kinderen;
• Er werken 14 professionele Syrische vrijwilligers uit het kamp: 7 voor onderwijs, 7 voor testen, diagnosticeren en revalidatie;
• 4-6 specialisten van het Netwerk van Jordaanse Gehandicaptenorganisaties bezoeken dagelijks het kamp. 8 Stafleden komen wekelijks of indien nodig naar het kamp.
• 2 auto’s en zo nodig 1 busje van het HLID zijn dagelijks onderweg. Tevens is er een busje voor het ophalen van de kinderen in het kamp.

Za’atari: in grootte de 4^e stad van Jordanië

Sinds vijf jaar geleden de burgeropstand en militaire vijandigheden begonnen hebben zo’n 1,4 miljoen mensen de gastvrijheid van hun buurland Jordanië aanvaard. Velen van het kwamen terecht in het Za’atari kamp. Het kamp is begonnen als een omheind stuk woestijn met beperkte infrastructuur en diensten voor 38.000 Syriërs. Momenteel huist het 170.000 Syrische vluchtelingen, en het is daarmee de vierde stad in Jordanië Dromen, carrières en levens zijn door de problemen thuis onderbroken, en families delen in het hele kamp tenten, keukens en toiletten in de dagelijkse strijd om te overleven. Wat bedoeld was als een tijdelijke rustplaats is na vijf jaar crisis een permanente en sombere plek geworden.

‘Centrum van hoop’

Lage budgetten en overladen stafleden in het kamp betekenen dat door de grotere taken vluchtelingen met speciale behoeften te vaak over het hoofd gezien werden. Zo worden veel kinderen met beperkingen de meest kwetsbaren.

In 2012 begon het HLID zich zorgen te maken over de situatie en zocht contact met vertegenwoordigers van organisaties. Geen enkele organisatie verzorgde programma’s voor gehandicapten en dus kregen kinderen met hoor- en zichtproblemen evenals fysieke, cognitieve en neurologische aandoeningen geen hulp en hadden zij geen voorzieningen. Hierdoor was hun deelname aan het dagelijks leven en onderwijs extra moeilijk. Dit had gevolgen voor het hele gezin. Het ‘Netwerk’, een samenwerking van Jordaanse gehandicaptenorganisaties, heeft het centrum in Za’atari in 2013 opgezet.

Heden ten dage blijkt hoe een centrum in een kamp voor Syrische vluchtelingen een baken van hoop kan zijn. Het doet dienst als een levendige ontmoetingsplaats en als een school voor kinderen die anders over het hoofd gezien zouden worden.

Blogpost: a centre of hope, van Episcopal Relief and Development